Omdat Daniël en Stella er zo lief om vroegen... (en omdat ik vandaag op de advertentie-pagina van de Volkskrant helaas moest constateren dat er geen enkele georganiseerde reis naar Libanon meer te vinden is): de mooiste plekjes om te bezoeken en de leukste dingen om te doen als je wél besluit naar dat prachtige land af te reizen!
Allereerst: Beirut
• Niet te missen: de Corniche. Ik heb ‘m al eens eerder beschreven, maar deze strook asfalt langs de zee verdient een eervolle vermelding. Er is altijd wat te beleven: overdag kun je er rondslenteren of op de bankjes zitten en je vermaken door onder het genot van een kopje koffie te staren naar de mannen die op de rotsen eronder langs de zee aan het vissen, picknicken, zonnen of duiken zijn. ’s Avonds is het er een drukte van jewelste, dan kun je er een heerlijk bonenprutje bestellen bij een mannetje met een handkarretje of plastic tuinstoelen huren en, verkoeld door een zeebriesje, aan de waterpijp lurken. Even doorlopen tot aan Raouche / de Pigeon Rocks, een paar rotsen in zee waar je onderdoor kan varen (alleen als je een bootje hebt uiteraard).
• Vlak achter het Luna Park (ook aan de Corniche, met een houten reuzenrad waar volgens de geruchten nog wel eens een bakje uit naar beneden komt vallen) is een verborgen buitenrestaurant. Je kunt er aan zee zitten of onder de klimop/wijnranken die voor schaduw zorgen, en genieten van typisch Libanese gerechten als hummus en tabbouleh die door een zéér vakkundige kok bereid zijn.
• Een wandeling door Downtown (in mijn ogen nogsteeds het meest karakterloze gedeelte van de stad) krijgt een waardige afsluiting door een kwartiertje in de luchtballon boven de stad te zweven. Vooral rond zonsondergang wordt de stad ondergedompelt in de meest fascinerende kleuren. Lekker ver kijken!
• Een bezoek aan Beirut is niet compleet zonder eens goed uit te gaan, en daar is gelegenheid genoeg voor. In de zomer het liefst naar de ‘rooftop-bars’ als Asia en (nieuw dus nog vol met pretentieus publiek) White. ’s Winters kun je kiezen uit de ietwat relaxtere bars in Gemmayzeh – mijn favorieten zijn Kayan, Toro (als het nog bestaat want geopend op de vooravond van de oorlog) en Club Centrale (vanwege de geweldige architectuur) –, de iets meer up-scale clubs in Rue Monot – Shah vanwege de live-band, Pacifico vanwege de vaardige bartenders –, of de buitenstaander Zinc, bij Sodeco, vanwege de goede dj’s. Berucht is ook B018, een dansclub in een ondergrondse bunker, maar daar hebben de nadelen van drugs en agressiviteit inmiddels de overhand gekregen over het dak dat open kan (! dansen onder de sterrenhemel!).
Buiten de klassieke aanraders als de ruïnes van Baalbeck (zeer indrukwekkend); het Paleis van Beit-edDine (idem); het oude stadje en de opgravingen van Jbeil / Byblos; de ceders in Bcharre of in het Chouf Cedar Reserve; en de Souk van Saida, zijn er nog een paar plekken waarvan ik hoop dat iedereen de gelegenheid krijgt die te bezoeken:
• El Khiam Prison. Niet het meest vrolijke uitstapje, maar wel indrukwekkend. Een museum dat gehuisvest was in een voormalige gevangenis waar het Israelische leger en hun handlangers Hezbollah-strijders gevangen hielden sinds hun inval in 1982. Het museum was een doorn in het oog van Israel, en is daarom afgelopen zomer volledig platgebombardeerd. De rest van het dorp wordt inmiddels herbouwd, maar deze plek vormt zo, kapot en wel, een monument waar de vernietiging zichtbaar blijft. Om Khiam te bereiken rijd je bovendien door de Marjayoun Vallei, één van de mooiste valleien van Libanon.
• In één moeite door naar Beaufort Castle / Sh’eef, daar vlakbij op de top van een berg. Niet voor de ruïne, maar voor het prachtige uitzicht dat het vervallen fort je biedt.
• Bij de waterval (een lachwekkend stroompje water) in Jezzine kun je wederom genieten van een prachtig uitzicht... en hier wordt de beste honing van het hele land verkocht. Vind ik.
• Ook de archeologische opgravingen in Sour / Tyre zijn zeer de moeite waard, evenals een wandeling over het enige schone publieke strand van heel Libanon, waar bovendien het heerlijkste eten geserveerd wordt.
• Als we het toch over eten en uitzicht hebben... In Shimlan, 25 km. ten oosten van Beirut vind je Al Sakhra (Cliffhouse Restaurant). Zo mogelijk nóg lekkerder eten en met mooi weer kun je Beirut en de zee zien liggen!
• Ook in Zahle (onderweg van Beirut naar Baalbeck) kun je heerlijk eten, maar dan moet je wel iets verder doorrijden dan het toeristen-gedeelte langs het beekje dat door het stadje heen stroomt. Op de berg erboven vind je veel leukere restaurants... en met een beetje mazzel is er net iemand een feestje aan het vieren en kun je gewoon aanschuiven.
Dat was het, denk ik, hoewel er uiteraard nog veel meer te zien en doen is. In de zomer kun je natuurlijk ook een wandeling maken van Hermèl tot Bcharre, over of langs de twee hoogste toppen van Libanon, daarbij overnachtend in de Al-Jord Ecolodge (met openlucht-douches!), of genieten van de luxe in de strandclubs – La Guava is veruit mijn favoriet – maar dat zal ook afhankelijk zijn van hoe snel de olieresten uit de zee opgeruimd worden en de clusterbommen uit de Beqaa-vallei onschadelijk gemaakt kunnen worden. Hier moet je dus misschien nog even mee wachten...
Spannend!! Lezing over Libanon...Meer weten van jongeren in conflictgebieden? Kom naar het evenement ‘Waar Woon Jij?’. Hierin is aandacht voor uitgaan en zicht op de toekomst en werkelijkheid van jongeren in Libanon. De bijeenkomst speelt zich af in café de Florin (in Utrecht) op zondag 10 december van 14.00 tot 17.00. Aan het woord komen: Abdelkader Benali, Ruud Hoff en Nicolien Kegels.
