El Maktab*

In Libanon hoef je over het algemeen niet veel zelf te doen. Arbeid is goedkoop, dus er is overal personeel in overvloed. Bij de organisatie waar ik werk, betekent dat er overal een mannetje of vrouwtje voor is, van het aanzetten van de fontein in de hal tot het sorteren en nieten van je papieren aan toe. Een document afleveren? Hoeft niet, hebben we een mannetje voor. Kopje thee zetten? Hoeft niet, hebben we een vrouwtje voor. Twee zelfs. Elke ochtend, precies 10 minuten nadat ik het kantoor binnenkom, wordt mij een glaasje dampend-hete thee geserveerd.

In het begin was dat wel anders. De dames wachtten keurig tot mijn baas gearriveerd was, om dan giechelend het kantoor binnen te schuifelen, een schuine blik op mij te werpen en hem te vragen: ‘Wat wil zij drinken?’ ‘Dat weet ik niet,’ antwoordde mijn baas dan steevast, ‘vraag het haar maar’.

Vol ongeloof keken ze hem dan aan, elke dag opnieuw. Die blonde, ongehoofddoekte buitenlander, die zou hen toch nooit begrijpen als ze haar in het Arabisch zouden vragen wat ze wil drinken? Er werd nogmaals een blik op mij geworpen, schouders opgehaald, en dan werd me voor de zekerheid een kopje koffie én een kopje thee onder de neus geschoven. Toen ik een week lang consequent de koffie had laten staan, werd de conclusie getrokken: thee graag. En thee komt hier automatisch met een paar flinke scheppen suiker.

Het duurde even, maar na een maandje waren de dames over de schok heen en raakten ze eraan gewend dat ik hen in keurig Arabisch, in hun eigen dialect nog wel, een goede morgen wenste. Ik besloot de stap te wagen en hen te vragen of de thee ook wat minder zoet kon.

Laat ik het zo zeggen: of het de perfectie van mijn uitspraak was of de aard van het verzoek zelf is mij nogsteeds niet duidelijk, maar de vraag bleek goed voor een gierende lachbui die zich herhaalde elke keer dat het verhaal aan een toevallig langslopende collega werd verteld. ‘Die buitenlander, die spreekt Arabisch!’ En omdat in Libanon een middenweg niet bestaat, betekent dat dus dat ik volgens hen de taal volledig beheers. Ik speel het spelletje vrolijk mee, met mijn baas als lachende derde op de achtergrond: hij wil graag zien hoe ik me eruit ga redden als ze me een keertje een sandwich met vlees serveren.

* El Maktab: in het Nederlands te vertalen als Het Bureau