Vertelsel

Tijdens één van mijn digitale opruimtochten kwam ik het volgende gedicht tegen. Om in gedachten even bij de Syriërs te zijn...

Er was eens een dag

een dag tussen vele

een dag die me zei:

neem vuur, houd het hoog,

en veel vuur, want de weg

is lang, is onbegaanbaar.

Wat deert het als de wanhoop

klopt aan je deur,

poog op te staan

en kras in de muur

eenvoudig, zonder tierlantijnen

‘deze man is wanhopig’

o en zeg je gebieder de sultan

dat je cel niet nauwer is dan

zijn sarcofaag

noch duurzamer dan zijn leven;

op een dag, zei de dag, ontvangt

de aarde zijn lijk,

de voeten naar voren

vergeten erachter

Geschreven door Faraj Ahmad Birqdar (Syrië)

img_2361-resized