Onderzoek

Het is jullie misschien niet ontgaan dat één vraag opvallend afwezig was in het vorige stukje: Wat ga je daar nou eigenlijk doen? Niet iets wat heel makkelijk uit te leggen is, dat is zeker.In het antropologisch heet het dat ik onderzoek ga doen naar "Nightlife and the legacy of the Civil War: Destruction, Violence, Beauty and Meaning in Beirut". In het niet-antropologisch betekent dat dat ik gefascineerd ben door de ogenschijnlijk enorme oppervlakkigheid en het belang van uiterlijk voor een generatie Libanese jongeren die is opgegroeid tijdens een lelijke burgeroorlog. De modieuze kleding, handtassen, schoenen en sieraden lijken niet aan te slepen, de auto's zijn groot en glimmend, en de bars en clubs doen qua aankleding en attitude niet onder voor de bars en clubs in New York / Londen / Parijs. Dit in een stad waar de helft van de gebouwen omvalt van de kogelgaten en bomkraters, en waar het gemiddelde maandsalaris rond de $800 ligt!

Er zijn drie dingen die deze tegenstelling extra interessant maken. Allereerst het bestaan van een bar (genaamd 1975), die volledige ingericht is als schuildkelder, inclusief zandzakken, kogelgaten en oorlogsmuziek, en obers die gekleed gaan in militair tenue; en een club (genaamd B018 ) die gevestigd is in een oude bunker waar ooit een massaslachting heeft plaatsgevonden, en waar grafzerken tafels zijn en doodskisten barstoelen. Verder is er de permanente dreiging van nieuwe (bom-)aanslagen, zeker in "Westers"-aandoende gebieden (grote winkelcentra, uitgaansgelegenheden), waar je voortdurend aan herinnerd wordt doordat mannen in uniform met flinke machinegeweren de kofferbakken van auto's controleren voor ze geparkeerd mogen worden, en op straat rondsluipen met 'bom-detectie-apparaten'. Wat het nachtleven zo interessant maakt als onderzoeksgebied, is het feit dat het een van de weinige plekken is in Libanon waar de scheiding van mensen plaatsvindt op basis van status (sociaal-economisch) en niet op basis van religie. Sinds de burgeroorlog is de stad (informeel) opgedeeld in verschillende wijken, waar mensen met verschillende religieuze achtergronden min of meer gescheiden van elkaar leven. In het uitgaansleven is die scheiding er niet: als je het kan betalen, dan ben je van harte welkom.

(oorspronkelijk geplaatst op qussa.johojournal.nl)