Old, abused... replaced

One of my friends who left the country doesn't want to come back because she doesn't recognize Beirut anymore. "The Beirut of my childhood", she says, "is a city full of beautiful buildings, old architecture, low houses with elegant balconies. Now, all I see is ugly high-rises without beauty or soul."

Unfortunately, I don’t know the Beirut of her youth. But sometimes, on a walk around the neighborhood, I catch a glimpse of what it must have been like. It looks beautiful indeed – the stairways outside the house, arched windows, red-tiled roofs, evoking thoughts of times long gone. Damascus and Aleppo (big cities in Syria) are still full of houses like this, with courtyards surrounded by small balconies, a small tiled fountain in the middle. These are the places where the thousand-and-one-night stories still live.

Also unfortunately, these beautiful old Beiruti buildings are not only left to rot and wither away, they are also replaced by towers of glass and cement that leave nothing to the imagination. They mainly just block the view.

See? This way the rich Saudis (and other millionaires from the Gulf who bought these apartments on the Corniche) are the only ones to enjoy the view…

De vrienden van Geert

“Zij komt uit Nederland,” zei de boekhandelaar, en wees naar het boek dat naast de kassa lag. De Engelse versie van Mijn Vrijheid, het boek van Ajaan Hirshi Ali. “Weet ik,” zei ik, “ik ook.” “Jullie hebben daar ook Moslims,” vervolgde de boekhandelaar. “Dus ook problemen.”

Dat was anderhalf jaar geleden.

Dezer dagen is haar boek verplaatst naar de onderste schappen. Nu krijg ik af en toe een vraag over ‘die ene minister van jullie, die een film aan het maken is.’ Denemarken is het land van de cartoons, Nederland het land van de anti-Mohamad-film. De meesten willen vooral weten waarom. “Om te bewijzen dat jullie terroristen zijn”, zeg ik dan maar. “Oh ja,” lachen we dan, “waar is de Nederlandse ambassade eigenlijk?”

ABN-AMRO Tower, 9e Verdieping, Ashrafiyeh, Beiroet; ik hoop dat ze hun rampen-draaiboek klaar hebben liggen. Ga ik vast mijn Belgische paspoort oppoetsen. Of misschien is het slim om voorlopig het gerucht dat ik uit Noorwegen kom niet meer tegen te spreken?

Just what we needed to hear from the prime minister

Saturday night, message from a friend“Hey, if you are out, be careful, Amal and Moustaqbal are shooting at each other and they torched a Hezbollah post at Ras Naba’a. Please be careful.”

Monday morning, conversation with my boss “Nicolien, you live in the Hamra-neighborhood right? Have you thought about what to do when a war starts? If it comes to war with Israel, there are two scenarios; air and land. If it is land, we will have time to prepare ourselves because they will definitely tell the UN-soldiers first and let the foreigners evacuate. If it is an air-attack, all we can do is wait and hope not to be in the wrong place at the wrong time. If it is civil unrest, you can come to Sour, the Foundation has facilities to shelter its employees coming from dangerous areas.”

Tuesday night, written on the wall of a café “War is like love, it always finds a way. -- Bertolt Brecht”

Wednesday, on the Naharnet newssite “Premier Fouad Saniora has said civil war is unlikely in Lebanon… ‘I don’t think civil war will happen’ he told BBC.”

Very comforting words. Reassuring indeed.

Op z'n hondjes (maar dan met wapens)

Het gaat er weer lekker aan toe, politiek gezien. De presidentsverkiezingen zijn voor de 14e keer uitgesteld, aanstaande donderdag is er een demonstratie gepland ‘ter herdenking van de aanslag op voormalig premier Rafik Hariri en tegen de inmenging van Syrië en Iran in de Libanese politiek’ (maar vóór de inmenging van de VS, Frankrijk en Saudi Arabië), en in de openbare spreekbeurten van de belangrijkste politici worden er steeds minder doekjes om gewonden. ‘We zijn niet bang voor confrontatie, wij hebben geen probleem met raketten en zijn klaar voor oorlog’, aldus Druzen-leider Walid Jumblat. ‘We zullen alles verbranden, wat groen is en wat droog is’ – zelfde spreker. Saad Hariri (zoon van, ja), leider van de Sunni’s, drukte het iets minder poetisch maar daarom niet minder duidelijk uit: ‘als we uitgedaagd worden, zullen we niet met de handen gebonden toekijken.’

De speeches doen me niet veel – ik versta ze nauwelijks, dus echt bang word ik er niet van. Wat er na die speeches gebeurt is een ander verhaal: groepjes aanhangers van de betreffende politicus scheuren door de straten met wapperende vlaggen uit de ramen en open daken, en er wordt naar hartelust in de lucht geschoten alsof het een feestdag is. Langzaamaan worden ook de straten één voor één geclaimd. Gisteren waren het 7 mannetjes die een aantal straten vererop een enorme poster van de Hariri’s (vader en zoon) over de weg spanden. Vervolgens bleven ze rondhangen, van tijd tot tijd een paar schoten afvurend. Buurt na buurt, straat na straat wordt het territorium afgebakend. Zou ik moeten verhuizen als er over mijn straat een spandoek gespannen wordt van een politicus van ‘het andere kamp’?

Cup of coffee... I hope you are hungry.

In Lebanon you will never die from a lack of food. All you have to do is visit a colleague who is staying home after she had surgery on her nose. Or your neighbor. Or your friend’s parents that you haven’t seen in 2 weeks. Or anyone you ask for directions on the street. Hello! Welcome, welcome! What a surprise to see you! - Thank you, thank you, so good to see you too, are you feeling any better yet? Oh, it’s ok, come in, come in! Sorry for the cold, there is no electricity so please keep your coat on. Have a seat, please, have seat! Would you like to drink anything? Coffee, tea, nescafé? - No thank you, I’m fine. Here, we brought you some sweets from Saida. Thank you! So nice of you. So what would you like to drink, coffee, tea? - Nothing, really, thank you, we just had lunch. Nothing? Come one, a cup of nescafé? Some juice? - I’ll have a glass of water then, thank you. Maryam, bring our guests a glass of water please. [the daughter comes in with tall glasses full of juice] Here you go, a glass of orange juice. Would you like some of our sweets? Or here, take some nuts! - Thank you, that’s very kind, but I just ate, I’m really full. That’s ok, just take some of our dessert, it’s homemade, see, cream with nuts on top! Here you go, have some. [serves a big portion on a plate] Oh and have you ever tried these cookies? They are typical for this region, made with dates and sugar. - I will try one, thank you, but really I am not hungry at all as I just had lunch… Ah yes, true. Well, this is good for dessert, I bet you have never tried it before, they are chocolates with nuts that we serve when someone gets engaged. Our nephew got engaged last weekend so we have a whole basket of them, would you like to take some with you? Here, take a handful for the road. Oh, you finished your juice! Maryam, please bring our guests some more juice. - I am sorry, thank you, but I am not thirsty, just a glass of water would be very nice. Alright, a glass of water it is. [comes back with a tray with coffee and tea] Here, have a coffee. You don’t drink coffee? You would prefer nescafé? No nescafé? Ok tea then, here you go, with a few spoons of sugar – I will only put two spoons, I know you foreigners don’t like sweet tea that much. So how are you?