Updates - nr. 2

** Update 15 juli 15u. **De Nederlandse ambassade bericht een evacuatie voor te bereiden. Ik weet niet of ik wel wil gaan. Hier weet ik tenminste wat er gebeurt, hoe het klinkt, hoe het voelt. Sommige van mijn vrienden hier zeggen me te gaan, anderen zeggen dat ik moet blijven, dat dit mijn onderzoek is. Ik weet het niet. Van Faysal's ouders mag ik blijven, een vriend in Ashrafiyeh heeft me zijn bank aangeboden. Ik heb in elk geval al mijn spullen uit mijn appartement hierheen verhuisd.

We krijgen van alle kanten nieuws. Elk gerucht over mogelijke doelwitten of aanvallen wordt rondgebeld en gecheckt aan de hand van websites, verschillende TV zenders en een mini-radiootje als de stroom weer uitvalt. We wachten en wachten. Me concentreren op een boek of spelletje is moeilijk. Af en toe vliegen er Israelische vliegtuigen over en veroorzaken explosie-geluiden als ze door de geluidsbarriere knallen. Libanezen noemen dit waarschuwingen, maar waarschuwingen voor wat? Wat gaan ze precies bombarderen? Waar gaan ze heen? Iedereen denkt dat de niet-Hezbollah residential areas wel veilig zullen zijn, maar is dat ook zo? Zolang de zon schijnt is het allemaal niet zo erg, pas als het donker wordt, wordt ik echt zenuwachtig. Vooral omdat de Israeli's zeggen zo weinig mogelijk burgers te willen raken, en wanneer zijn er minder mensen op de weg dan om 4 uur 's ochtends?

Boudewijn, dit is dial-up internet dus Skype gaat niet.

** Update 15 juli 7.30u. ** Evacutie begint vanaf maandag, maar uiteraard gezinnen en medische gevallen eerst. Ik heb dus nog even om een beslissing te nemen, als er uberhaupt plek voor mij is op de boot. Inmiddels zijn de haven in Beirut en de vuurtoren gebombardeerd. De vuurtoren is 5 minuten lopen van mijn oude huis, maar daar ben ik nu dus niet. Ik denk dat we vannacht in de kelder slapen.

(oorspronkelijk geplaatst op qussa.johojournal.nl)